فرسودگی شغلی، یکی از عوامل اساسی در کاهش کارآیی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی، خصوصا در حرفه های خدمات انسانی است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی معنادرمانی گروهی بر کاهش فرسودگی شغلی بود. بدین منظور، از بین دبیران مرد مدارس تبریز، 28 نفر که بالاترین میزان فرسودگی شغلی را داشتند، انتخاب و در دو گروه آزمایش و انتظار کاربندی شدند. سپس گروه آزمایش در 8 جلسه یک و نیم ساعته تحت معنادرمانی گروهی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس، نشان داد که جلسات معنادرمانی به طور معناداری باعث کاهش فرسودگی شغلی شده است و به نظر می رسد که معنادرمانی گروهی روش مناسبی برای کاهش فرسودگی شغلی است.